Chińskie przysłowie, że jeden obraz wart jest więcej niż tysiąc słów, komunikacja społeczna przyjęła w ostatnich latach niemal za fundament swych działań. Przechodzi bowiem transformację polegająca na wymianie słowa na obraz, za czym idzie zmiana form ekspresji prezentowanej wiedzy, sposób jej odbioru i przyswajania. Stąd podstawowym narzędziem w tej edycji kampanii „Krajobraz mojego miasta” jest film będący równocześnie narzędziem, wsparciem szkoleniowym, wizytówką kampanii i kompendium wiedzy. Zrealizowano go tak, by przed ekranami zatrzymać jak najwięcej osób i skupić ich uwagę wokół problemów, obok których na co dzień przechodzą obojętnie.
Film kampanii, będący narzędziem informacyjno-edukacyjnym, promuje bowiem powoływanie Parków Kulturowych, przybliża ich ideę.
Parki chronią konkretny fragment krajobrazu kulturowego, wyróżniające się rangą tereny z zabytkami charakterystycznymi dla miejscowej tradycji budowlanej i osadniczej. Są jedną z ustawowych form ochrony zabytków w Polsce, ale formą szczególną bo dedykowaną aktywności samorządów. One tworzą park, zarządzają nim, tłumaczą się swym obywatelom i wyborcom ze skuteczności wprowadzonych regulacji.
Stąd przygotowany w ramach kampanii film to z jednej strony poradnik dla jednostek samorządu terytorialnego, z drugiej – zachęta do aktywnego wprowadzania zmiany na obszarach, którymi zarządzają. Upowszechnia wiedzę o tej formie jaką są parki kulturowe. Jest zachętą do ratowania krajobrazu kulturowego miast i miasteczek poprzez ich tworzenie. To rozdział kampanii będący wprost skierowany do samorządów, które poprzez film, debaty, dedykowane spotkania i szkolenia realizowane przez Narodowy Instytut Dziedzictwa otrzymają ogólną instrukcję tworzenia parku.
Stąd w filmie wiele czasu poświęcono poszczególnym etapom powoływania PK – od wniosku, przez studium krajobrazowe, uchwałą rady gminy, konsultacje społeczne, plan ochrony, promocją i informację, po monitoring efektów. Zaproszeni do udziału w filmie eksperci wskażą i skomentują kluczowe elementy procesu decyzyjno-legislacyjnego.
Poprzez kampanię chcemy ukazać skalę niszczenia krajobrazu kulturowego w Polsce i uświadomić potrzebę jego ratowania. Nie dla wszystkich jest to sprawa oczywista. Stąd filmowa obszerna filmowa sekwencja będzie poświęcona wytłumaczeniu odbiorcy, czym jest, jak powstaje i z jakich elementów składa się „Krajobraz mojego miasta”. Przekaz wzmocnią wypowiedzi ekspertów tematu: konserwatorzy, historycy i architekci krajobrazu, którzy pomogą odbiorcy dostrzec charakterystyczne cechy krajobrazu, ocenić ich wartość.
Każde miasto czy miasteczko zna i stosuje narzędzia mogące służyć ochronie zabytków (rejestr, gminna ewidencja, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), Park Kulturowy ma tylko te elementy powiązać i udoskonalić. W filmie pokazano jakie cele można uzyskać dzięki jego powołaniu, spróbowano odpowiedzieć na kluczowe pytanie – w jakich przypadkach park może być dla miasta skutecznym narzędziem, a kiedy lepiej wybrać inne sposoby działania, np. uchwałę reklamową.
W tej części kampanii oddano głos praktykom – samorządowcom, działaczom lokalnych stowarzyszeń, ekspertom współpracującym z gminami przy tworzeniu parków. Dotarto zarówno do osób związanych z istniejącymi już parkami jak i tych, którzy dopiero walczą o ich powołanie. Sukcesy i bariery w powoływaniu parków kulturowych ilustruje krótka statystyka i podsumowanie realnej sytuacji PK po kilkunastu latach od momentu pojawienia się tej formuły. Spróbujemy odpowiedzieć na kluczowe pytanie o cel i sens powoływania PK a także udowodnić jego znaczący wpływ na poprawę wizerunku miasta i podniesienie jego atrakcyjności – dla turystów, mieszkańców, inwestorów.